das Steinchen in deinem Schuh
Paintings
In May’s work the meditative path manifests itself clearly. She has a suspicion of active elementary forces in the medium and tries to capture the unconscious memory of the medium in her experiences.
You could rather call her forming elementary and the creating itself is her master.
May tries to channel her urge to create by letting the essential speak for itself in matter. Every action is important with whatever material is used: a pencil, a paintbrush, a drill….
The uncontrollable, the detour, the unfinished, seeming coincidences are used consciously or unconsciously.
Not all work has grown from the gut or unconsciously; sometimes her works originate from a deliberate plan. Here the logical or more mathematical aspect comes to the fore, hand in hand with an increased sensitivity and attention to the material. An apparent contradiction: from a well-considered sober composition she gives the materials used a maximum platform for communication.
In het werk van May is duidelijk het meditatieve aanwezig. Ze heeft een vermoeden van werkzame elementaire krachten in het materiaal en probeert het onbewust geheugen van de materie te vangen in zie belevenissen.
Haar vormgeven zou je eerder elementair kunnen noemen en het scheppen zelf is haar leermeester.
May probeert haar drang tot creatie te kanaliseren door het essentiële in de materie zelf te laten spreken. Iedere handeling is belangrijk met welk materiaal ook: het potlood, de verfkwast, de boormachine….
De niet controle, de omweg, het onaffe, schijnbare toevalligheden worden bewust of onbewust ingezet.
Niet alle werk is zo vanuit de buik of onbewust gegroeid, soms zijn haar werken ontstaan vanuit een weloverwogen plan. Hier treedt dan het logische of meer het wiskundige op de voorgrond, hand in hand gaande met een verhoogde gevoeligheid en aandacht voor de stof. Een schijnbare contradictie: vanuit een weloverwogen sobere compositie geeft ze de gebruikte materialen een maximaal platform voor communicatie.
Anamnesis
There are drawings I call “anamnesis”. In the medical world, a file is made of the patient with her/his history. In these drawings I have identified myself with the patient and the case-study. (44 drawings)
Er zijn tekeningen die ik benoem onder de verzamelnaam “anamnese”. In de medische wereld wordt er van de patiënt een dossier gemaakt met haar/ zijn voorgeschiedenis. In deze tekeningen heb ik mezelf geïdentificeerd met de patiënt, de case of het geval. (44 tekeningen)
Criatura
Then there are the “criatura”: they are spirit people, animal people who live in an intermediate world. They are, for example, dressed in sheepskin or shrouded in the feathers of a bird. This is unusual. They remind us of what should be felt but not seen, and guard the unconscious. My fascination is with the contact point between the subconscious layers in the human being as an individual and his/her creative capacity.
Dan zijn er de “criatura”: het zijn geestmensen, diermensen die leven in een tussenwereld. Zij zijn bijvoorbeeld gekleed in schapenvacht of gehuld in de veren van een vogel. Dit is ongewoon. Ze herinneren ons aan wat gevoeld maar niet gezien mag worden en bewaken het onbewuste. Mijn fascinatie gaat uit naar het raakvlak tussen de onbewuste lagen in de mens als individu en zijn/haar scheppend vermogen.
Drawings
During the past few years I mainly created small and large drawings.
I exhibited a large selection of small drawings made on paper in pencil, watercolour, chalk and charcoal at S&H De Buck Gallery last year. These drawings are the imaginations of everyday ordinary things that unfold in and around me; both inside and outside.
They are small things that touch me such as: a drowned spot, feeling a quivering line on the sheet, the insanity of a form, making it disappear and covering up what was there before, a translucent glimpse, drawing with a stick, with long legs on stockinged feet, the blue thread of the washing line…
De laatste jaren creëerde ik voornamelijk kleine en grote tekeningen.
Ik presenteerde vorig jaar bij Hermine een ruime selectie kleine tekeningen gemaakt op papier in potlood, aquarel, krijt en houtskool. Deze tekeningen zijn de verbeelding van de dagelijkse gewone dingen die zich afspelen in en rondom mij; binnen en buiten.
Het zijn kleine dingen die mij raken zoals: een verdronken vlek, een bibberlijn voelen op het blad, de zotheid van een vorm, het laten verdwijnen en toedekken van wat er eerst was, een doorzichtige blik, met een stokje tekenen, op kousenvoeten met lange benen, de blauwe lijn van de wasdraad…
Troostkamer
Deze ruimte heb ik ingericht als troostkamer. De dons gelegd op de doornenkroon maakt de doornen wat zachter. Een donzen pluimpje, gelegd op een dode gevonden vogel, biedt troost. De madonna of vluchtelinge met kind betoont het onoverkomelijk leed in het leven die troost vindt bij het dragende glimlachende kind: een oerbeeld voor het menselijk potentiaal… Menswording: hoe verloopt het en hoe gaat de mens om met opgelopen wonden.